NATIONALE RICHTLIJNEN CI VOOR BELGISCHE KNO-ARTSEN

Dit voorjaar zijn in België nationale richtlijnen voor cochleaire implantatie gepresenteerd. Tien centra voor cochleaire implantaten, zowel Frans- als Nederlandstalig en zowel universitaire ziekenhuizen als behandelaars van niet-academische centra namen deel aan de totstandkoming. “Hierdoor zijn wij tot een breed gedragen richtlijn gekomen.”

Vincent Van Rompaey is professor aan de Universiteit Antwerpen en adjunct diensthoofd van de afdeling Keel-Neus- en Oorheelkunde en Hoofd Halsheelkunde van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen (UZA). Hij werkte mee aan de totstandkoming van nationale kwaliteitsstandaarden voor cochleaire implantatie bij kinderen en volwassenen. Afgelopen najaar werden de richtlijnen gepresenteerd op de nationale KNO-vergadering en door vakgenoten positief ontvangen. De richtlijnen hebben overeenkomsten met de Nederlandse Veldnorm, maar gezien de verschillen tussen de beide landen in zowel de organisatie als de financiering van de zorg, bleek maatwerk voor de Belgische situatie nodig.

“In België zijn er veel meer CI-centra dan in Nederland”, vertelt Van Rompaey. “Een rapport van het Federaal Kenniscentrum (KCE) uit 2020 gaf aan dat het jaarlijkse aantal cochleaire implantaties sterk verschilde met centra die slechts 1 ingreep per jaar rapporteerden. In de Nederlandse Veldnorm wordt een minimaal aantal behandelingen per jaar gesteld, niet iedere Belgische KNO-arts haalt deze aantallen. Wij hebben in de richtlijnen, wat dit punt betreft, geen aantallen opgenomen.” Later in het gesprek geeft de arts aan dat het geen slecht idee is om het aantal CI-centra in België te verkleinen en te streven naar minimumaantallen zoals in de Nederlandse Veldnorm. Het land en daarmee de afstanden zijn nooit groot, zeker gezien het omvangrijke aantal grote ziekenhuizen.

Lees het volledige artikel hier.